هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخًا وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّى مِن قَبْلُ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُّسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ
اوست آنکه شما را از خاکی [ناچیز] آفرید، سپس [طی مراحلی گوناگون] از نطفه‌ای، سپس 35 از علقه‌ای [=جنین اولیه]، سپس [به صورت] طفلی بیرون می‌آورد 36 تا با طی دوران کودکی، به نهایت رشد [جسمی و فکری] خود برسید، تا آنگاه که سالخورده شوید. و [گرچه] برخی از شما پیش از پیری می‌میرید، [اما طبق روال طبیعی قرار است] تا به سرآمد معین [عمر خود] برسید. و باشد که [در حکمت این حرکت تطوری و رستاخیز] اندیشه کنید!
35- در این آیه پنج بار حرف «ثم» [سپس]، که بیانگر گذشت زمانی طولانی است، تکرار شده است. این اشارات نشان می‌دهد دست تدبیر خدا که از خاک چنین خلقتی پدید آورده، نمی‌تواند بریده و متوقف بماند و لاجرم حکمتی در این حرکت و غایتی برای آن وجود دارد.
36- سه مرحله نخستِ خلقت از خاک و نطفه و علقه، به صورت ماضی بیان شده تا همه موجودات را در سیر تکاملی حیات در روی زمین دربر بگیرد، از آن به بعد فعل مضارع «یخرجکم» آمده است تا کامل‌ترین نوع حیاتی، یعنی انسان را مطرح سازد [والله اعلم].