فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ
پس [اینک ای پیامبر، در انجام رسالت] پایداری کن [و بدان که] قطعاً وعده خدا [در یاری مؤمنان و کیفر منکران] حق است. حال اگر [در زمان حیاتت] برخی از آنچه را که [به کافران] بیم داده‌ایم [همچون عذاب یا شکست] به تو نشان دهیم، یا [قبل از آن] ترا بمیرانیم 41 [و شاهد پیروزی رسالت خود نباشی؛ در هر حال مطمئن باش] آنها به سوی ما بازگردانده می‌شوند [راه گریزی از اعمال‌شان ندارند].
41- این سخن را خداوند علاوه بر این آیه، به زبان‌های مختلفی بارها، از جمله در یونس 46 (10:46) ، رعد 40 (13:40) ، و زخرف 42 (43:42) به رسول مکرم خود اعلام کرده است. وقتی پیروزی زودرس برای آن پیامبر عظیم‌الشأن تضمین نشده و او فقط مأمور ابلاغ و انجام تکلیف بود، چه جای تعجیل و شتاب در پیروزی یا نومید شدن از عدم حصول آن در عمر کوتاه آدمی وجود دارد؟