فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَقَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ
و اما [قوم] عاد، به ناحق در زمین بزرگی طلبیدند و [با غرور و تکبّر] گفتند: کیست نیرومند‌تر از ما!؟ آیا ندیده‌اند خدایی که آنها را آفریده است مسلماً نیرومند‌تر از آنهاست و [با این غرور] یکسره نشانه‌های ما را با لجبازی انکار می‌کردند.26
26- «اجابت» خواسته‌ها، رفع موانع برای رسیدن به حاجات است. جهانگرد را که با طی طریق، مانعِ مسافت را برمی‌دارد «جوّاب» می‌گویند. مانع ما برای رسیدن به حاجات خدایی، خودمان هستیم که با دور شدن از خودخواهی‌ها به خواسته‌های خدایی می‌رسیم. به همین دلیل دعاهای به ظاهر غیر ممکن پیامبران اجابت شده است. ر.ک. به مقاله «اجابت دعا» در سه قسمت از همین قلم.