وَمَا كُنتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَن يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَكِن ظَنَنتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِّمَّا تَعْمَلُونَ
و شما [که به هنگام گناه برای حفظ آبروتان خود را از دیگران می‌پوشانید] نه تنها از گوش‌تان، از اینکه [روزی] علیه شما گواهی دهد، و نه از چشم‌تان و نه از پوست‌تان هرگز خود را نمی‌پوشانید32 [=هیچ شرم و حیایی در برابر خدا ندارید]، بلکه می‌پندارید مسلماً خدا بسیاری از آنچه را [که در پنهان] می‌کنید نمی‌داند!
32- روحیه پنهان‌کاری از مردم و شرم از دیگران، اما بی‌پروایی از ارتکاب گناه در منظر و مرآی خدا را در: نساء 108 (4:108) نیز می‌خوانیم «یَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلا یَسْتَخْفُونَ مِنَ اللهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ یُبَیِّتُونَ مَا لا یَرْضَى مِنَ الْقَوْل...». همچنین در هود 11 (11:11) و آل‌عمران 154 (3:154) .