فَإِن يَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ وَإِن يَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُم مِّنَ الْمُعْتَبِينَ

پس [با چنین پیشینه‌ای از گناه] اگر شکیبایی کنند،35 [تأثیری در رهایی‌شان ندارد، زیرا] دوزخ جایگاه [همیشگی] آنهاست، و اگر هم طلب رضایت کنند،36 از پذیرفته شدگان نخواهند بود.

35- صبر و مقاومت در برابر مصیبت‌های دنیایی می‌تواند آلام را تسکین دهد و آرامش آورد، اما وقتی مصیبت نه موقت و گذرا که دائمی و ابدی باشد، صبر و بی‌صبری تفاوتی نمی‌کند. به مصداق آیه 16 سوره طور (52:16) ، هر دو حالت یکسان است «اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَیْکُمْ».

36- «یُسْتَعْتَبُون» از ریشه «عُتْبی» [رضایت]، رضایت طلبیدن از خدا یا کسی است که به او ظلم شده است. در دنیا چنین امری ممکن و ممدوح است، اما آخرت دارِ جزاست نه دارِ عمل. ر ک به: فصلت 24 (41:24) ، نحل 84 (16:84) و روم 57 (30:57) .
این کلمه با معذرت خواهی متفاوت است: روم 57 (30:57) - «فَیَوْمَئِذٍ لا یَنْفَعُ الَّذِینَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلا هُمْ یُسْتَعْتَبُون».