37- «قیضنا» از ریشه «قَیض»، دلالت بر نوعی فراگیری و تسلّط بر چیزی یا کسی می‌کند، این کلمه در مورد پوست محکم تخم مرغ نیز به کار می‌رود. کسی که حریم و حدود الهی را، که پوسته محافظ او در برابر شیطان است می‌شکافد، شیطان صفتانی گِرد او می‌آیند و همچون پوسته تخم مرغ احاطه‌اش می‌کنند، وقتی پوسته الهی شکافته شد، پوسته‌ای شیطانی شخص را فرا می‌گیرد. در آیه 36 سوره زخرف (43:36) نیز آمده است هر کس از یاد خدای رحمان روی برتابد، شیطانی بر او می‌گماریم که همواره با او خواهد بود «وَمَنْ یَعْشُ عَنْ ذِکْرِ الرَّحْمَنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِین».

38- به نظر می‌رسد در جمله: «مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ»، «مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ» اشاره به وعده‌های راحت و رفاه آینده، و «مَا خَلْفَهُمْ» اشاره به ایمن بودن از عواقب تبه‌کاری باشد [والله اعلم].

39- از 22 مرتبه‌ای که نام «جن» در قرآن آمده است، 14 مورد آن همراه با «اِنس» می‌باشد. بررسی آزاد و مستقل از پیش زمینه‌های ذهنی و تصوّرات سنّتی نشان می‌دهد منظور از جن در این آیات همان آدمیان ناشناخته، غریبه، پنهانکار، فریبکار، منافق صفت و... است، و منظور از اِنس، آشنایان، مردم شناخته شده هم زبان و هم وطنی که با آنان مأنوس هستیم. رک به نوشته «جنّ و انس» در قرآن از همین قلم.