40- ممکن است در زمان ما کسانی که با تاریخ اسلام و فرهنگ قرآن آشنایی کامل ندارند، عنوان «کافران» را معادل مردم ناباور به دین، لائیک‌ها و دگراندیشان تصوّر کنند، در حالی که این عنوان، پیش از آنکه جنبه نظری و عقیدتی داشته باشد، جنبه عملی و اجرایی داشته و به مخالفت و دشمنی جدی کافران برای مبارزه با آیین یکتاپرستی و دفاع از رسومات جاهلی در پرستش بُت‌ها ارتباط داشته است، بنابراین «کَافِرِین» را باید جبهه دشمن و کافر حربی، نه حزبی و فکری، تلقی کرد.

41- همهمه و سر و صدا راه انداختن، به اصطلاح پارازیت فرستادن وسط یک سخنرانی ایجاد اخلال در استماع و ممانعت از گرایش مستمعین به گوینده می‌باشد. در قرآن آمده است که به هنگام قرائت این کتاب گوش فرا دهید و سکوت کنید تا مورد رحمت قرار گیرید [اعراف 204 (7:204) ] اما کافران کاملا برعکس عمل می‌کردند. آیا کسانی که در روزگار ما به نام دین و دفاع از ولایت جلسات دگراندیشان را به هم می‌زنند و اخلال می‌کنند، به اسلام نزدیک‌ترند یا به کفر!؟ به تصریح قرآن «» حتی اگر در جلسه‌ای آیات خدا مورد کفر و استهزاء قرار گیرد، حداکثر واکنش ترک موقت جلسه تا تغییر موضوع سخن است [نساء 140 (4:140) و انعام 68 (6:68) ].