فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا يَسْأَمُونَ

پس اگر [منکران از سجده به خدا] تکبّر ورزیدند [بر دامن کبریایی‌اش ننشیند گرد]، آنهایی که نزد خدایند [=فرشتگان] شبانه روز بدون خستگی به تسبیح او مشغولند61 و خسته نمی‌شوند.62

61- ن ک به آیه 12 سوره اسراء (17:12) «وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ آیَتَیْنِ فَمَحَوْنَا آیَهَ اللَّیْلِ وَجَعَلْنَا آیَهَ النَّهَارِ مُبْصِرَهً لِتَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّکُمْ وَلِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِینَ وَالْحِسَابَ وَکُلَّ شَیْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِیلاً».

62- «یَسْأَمُونَ» از ریشه «سأم»، نوعی ملالت و خستگی است. این کلمه در آیه 49 همین سوره و آیه 282 سوره بقره (2:282) نیز آمده است.