فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ

[همان] پدید آورنده آسمان‌ها و زمین [از عدم، که] برای شما همسرانی از [جنس] خودتان قرار داد، و از چارپایان نیز جفت‌هایی [در خدمت شما] آفرید،21 نسل شما را در این [ازدواج و توالد و تناسل] تکثیر و پراکنده می‌سازد. هیچ چیز همانند او نیست و او بس شنوا و بس بیناست.

21- اشاره ضمنی به آفرینش چهارپایان به صورت ازواج، به شکل جمله معترضه‌ای وسط این آیه آمده است تا چنین نعمتی را، که در آیه 6 سوره زمر (39:6) به 8 جفت از آنان در خدمت انسان اشاره شده «...وَأَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِیَهَ أَزْوَاج...»، مورد تأکید قرار دهد. و گرنه جمله «یَذْرَؤُکُمْ فِیهِ» علی‌الظاهر به زوجیت آدمی برمی‌گردد [نه چهارپایان]، مگر آن که بهره‌مندی از نعمات چارپایان [شیر، گوشت و...] را رزقی برای رشد و گسترش آدمیان بدانیم؟