فَلِذَلِكَ فَادْعُ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَقُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتَابٍ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ

پس برای [تحقّق] این [هدف توحیدی] دعوت کن و همان گونه که فرمان یافته‌ای استوار باش و از نظریات [غیر توحیدی] آنان پیروی مکن و [برای ایجاد وحدت با اهل کتاب، با تکیه بر مشترکات] بگو: من به همه کتاب‌هایی که خدا نازل کرده ایمان دارم و فرمان یافته‌ام میان شما به عدالت رفتار کنم؛29 خدا پروردگار ما و پروردگار شماست، [نتیجه] اعمال ما برای ما و [نتیجه] اعمال شما برای شما است، جدالی [برای اثبات برتری] میان ما و شما نیست،30 خدا همه ما را [در رستاخیز برای داوری] گِرد خواهد آورد و سرانجام [همه امور] به سوی اوست.31

29- رعایت عدالت در مورد مخالفین و دشمنان را از جمله در آیات 2 (5:2) و 5 سوره مائده (5:5) به تفصیل می‌بینیم.

30- در این ده آیه توصیه در ارتباط با اهل کتاب به پیامبر سالم، و به پیروی از او به مسلمانان، شده است: 1- دعوت به وحدت، 2- مقاومت در مسیر حق، 3- عدم اطاعت از نظریات ناحق آنان، 4- اظهار ایمان به همه کتاب‌های آسمانی، 5- اعلام مأموریت خود در رفتار عادلانه با آنان، 6- اعلام ایمان به خدای مشترک، 7- اعلام مأموریت نداشتن در مراقبت بر اعمال آنان، 8- نفی مجادله با اهل کتاب، 9- توجه دادن به روز رستاخیز، 10- بازگشت همه امور به خدا.

31- معنای «صیرورت»، شدن و تحوّل یافتن و رسیدن است. اهل لغت «مصیر» را مصدر میمی و اسم مکان به معنای بازگشتگاه گرفته‌اند. اما «مصیر» با «مرجع» و «مسیر» فرق دارد؛ در این لغت، توجه به سرانجام تحولات و محصول فرآیند مورد نظر است. مشتقات این واژه 29 بار در قرآن تکرار شده است. مثل: الی الله تصیر الامور، الیک المصیر، الی الله المصیر، الی المصیر، الینا المصیر، بئس المصیر، ساءت مصیرا، مصیرکم الی النار؛ و نیز 14 بار به جملات: بئس المصیر، ساءت مصیراً، به سیر تحوّل و سرنوشت ستمگران و کافران اشاره شده است.