وَالَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِن بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ
و کسانی [از اهل کتاب یا مشرکین] که درباره خدا [=یکتاپرستی و نفی واسطهها] پس از پذیرش آنچنانی [دعوت رسول] او مجادله [=بگو و مگو] میکنند، دلیل آنها نزد پروردگارشان بیپایه است32 و بر آنها خشمی است [از سوی خدا و خلق] او و عذابی سخت در پیش دارند.
32- جدال زبانی مشرکین و یهودیان با مؤمنین، پس از پذیرش اسلام، نوعی زورگویی و قصد تحمیل اندیشه بوده است. وقتی عقیدهای مورد اقبال آگاهانه مردمی قرار گرفت، چنین بگو و مگو و مجادلاتی تعصبورزی نسبت به آیین آباء و اجدادی خود و دخالت در عقاید دیگران و سلب آزادی ایمان و عقیده مردم محسوب میشود. بیپایه بودن دلیل آنها ظاهرا به خاطر تعصبات قومی و نژادی، نه منطق درست علمی، بوده است.