اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ وَهُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ
[با وجود این انکارها] خدا به بندگانش لطف بسیار دارد،35 هر که را خواهد روزی می‌دهد [=با وجود انکار، روزی‌شان را قطع نمی‌کند] و او بسیار نیرومند و [بر همه] غالب است.
35- معنای «لطیف» در قرآن با آنچه امروز می‌فهمیم تفاوت بسیار دارد. در کلمه لطف نوعی ظرافت، دقت، رفاقت و مدارا در اشیاء و امور یا گفتار و کردار وجود دارد. مثل پارچه نازک و لطیف، یا رعایت دقت و ظرافت در جزئیات رفتار. در قرآن آمده است که اصحاب کهف به کسی که او را برای خرید به شهر می‌فرستادند، از ترس آنکه مبادا شناخته و دستگیر شود، توصیه مؤکد کردند با «لطافت» رفتار کند! یعنی با احتیاط کامل و مراقبت و هشیاری در میان مردم ظاهر شود. خدا لطیف است، یعنی بر جزئیات اعمال مراقب و از پنهانی‌ترین مراتب آن باخبر است. از توصیه‌های حضرت علی(ع) در عهدنامه مالک اشتر، سفارش به فرماندهان ارتش در رعایت محبت و «لطف» به سربازان است؛ محبّت در تعهدّات عمومی، و «لطف» در توجه ویژه به مشکلات فردی آنان.