36- فعل مضارع «یُرِید» استمرار را می‌رساند و فعل «کَان» دلالت بر تکوین شخصیتی و همیشگی بودن بر حالتی می‌کند. جمله «مَنْ کَانَ یُرِید» جمعاً پنج بار در قرآن تکرار شده است که تدبّر در این موارد حقایق مهمی را آشکار می‌سازد: «مَنْ کَانَ یُرِیدُ ثَوَابَ الدُّنْیَا...» [نساء 134 (4:134) ]؛ «مَنْ کَانَ یُرِیدُ الْحَیَاهَ الدُّنْیَا وَزِینَتَهَا...» [هود 15 (11:15) ]، «مَنْ کَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَه...» [اسراء 18 (17:18) ]، «مَنْ کَانَ یُرِیدُ الْعِزَّه...» [فاطر 10 (35:10) ]، «مَنْ کَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَه...» [شوری 20 (42:20) ].

37- در این آیه کِشت آخرت را با وعده افزایش [نزد له] و کِشت دنیا را با وعده بهره‌مند کردن [نؤته منها] وصف کرده است، تلاش برای آخرت برکت و زیادت دارد، اما تلاش برای دنیا، در همان حدّ محصول می‌دهد.