3- کلمه «وحی» بر انتقال پیام به شیوه‌ای غیر متعارف دلالت می‌کند. در قرآن آمده است، زکریا(ع)، که با بشارت تولد یحیی دچار لکنت زبان و ناتوان از سخن گفتن شده بود، مردم را از محراب عبادت با ایما و اشاره به تسبیح شبانه روزی خدا توصیه می‌کرد [مریم 11]. این وحی انسانی است به انسان‌های دیگر به شیوه غیر متعارف. سخن گفتن پنهانی و توطئه گرانه شیطان صفتان علیه پیامبران را نیز قرآن وحی نامیده است [انعام 112 (6:112) و 121 (6:121) ]. علاوه بر پیامبران، به زنبور عسل [نحل 68 (16:68) ]، طبقات جوّ زمین [فصلت 12 (41:12) ]، خود زمین [زلزال 5 (99:5) ]، حواریون حضرت عیسی [مائده 111 (5:111) ]، و مادر موسی [اعراف 160 (7:160) ] نیز وحی شده است.