أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَيَعْفُ عَن كَثِيرٍ
یا [اگر خدا جریان باد را شدیدتر می‌کرد] آن‌ها را به [کیفر] عملکردشان نابود [=غرق] می‌کرد،52 و بسیاری [از گناهان‌شان کوچک] را نادیده می‌گیرد.
52- دو آیه قبل صرفاً از حرکت کشتی در دریا سخن گفته است، در این آیه مثال کشتی را به عالم انسانی کشانده تا تلاوت کننده در مثال متوقف نشود و ربط آن به زندگی آدمیان را دریابد، و گرنه غرق شدن کشتی در دریا معلول تند باد و بی‌نظمی جریانات است. گویا آمیختن این دو امر با یکدیگر حاوی پیامی است که همه امور به مشیت الهی بستگی دارد، اگر حرکت شما منطبق با مشیت او باشد، جلو می‌رود و گرنه به عواقب و آثار اعمالتان گرفتار می‌شوید.