69- «مَرَدْ» مصدر میمی از ریشه رَدّ [برگرداندن]، ممانعت از عذاب و بازگرداندن و خنثی کردن آن است. رک به رعد 11 (13:11) ، روم 43 (30:43) ، مریم 76 (19:76) ، غافر 43 (40:43) و شوری 44 (42:44) و 47 (42:47) .

70- «نکیر» به صورت نکره تنها در همین آیه قرآن آمده است و اغلب مترجمان آن را «انکار» معنا کرده‌اند. اما با توجه به چهار مورد دیگری که این کلمه با ضمیر متکلم وحده [با کسره زیر راء = نکیرِ] به صورت: «فکیف کان نکیرِ» در مورد خدا تکرار شده است، می‌توان فهمید انکار خدا همان نپذیرفتن و پس زدن ستمگران است. در اینجا نیز بهتر است آن را دفع کردن و پس زدن عذاب ترجمه کنیم نه انکار عمل عذاب‌آور.