فَلَمَّا جَاءَهُم بِآيَاتِنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَضْحَكُونَ

پس همین که آیات ما را بر آنها عرضه کرد، بی‌وقفه بر آن خندیدند46 [=به تمسخر و استهزایش کشیدند].

46- مضارع آمدن «یَضْحَکُونَ» [به جای ضحکوا]، ظاهرا اشاره به خنده و تمسخر طولانی آنها دارد.