فَلَـوْلَا أُلْقِيَ عَلَيْهِ أَسْوِرَةٌ مِّن ذَهَبٍ أَوْ جَاءَ مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِينَ
[اگر از جانب خدا مأموریت دارد] پس چرا دستواره هایی زرّین به او داده نشده،55 یا فرشتگان [در تأیید رسالتش] همراهی‌اش نمی‌کنند؟
55- در چشم و دل دنیا‌پرستان، طلا و جواهرات و تزئینات گران بها نشانه بزرگی و شخصیت شناخته می‌شود و گمان می‌کنند فرستاده خدا باید جاه و جلالش چشمگیر باشد. از تصاویر و مجسمه‌های باقیمانده از فراعنه می‌توان دریافت که تزئینات فراوانی به گردن، بازو و دست‌های خود می‌انداختند. «أَسْوِرَهٌ» همان دستواره فارسی [دستبند] است و شامل گردن‌بند، بازوبند و هر آنچه مثل قلعه دور شهر [سُور] دایره‌وار باشد می‌گردد.