يُطَافُ عَلَيْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَأَنتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
[در بهشت] بر آنها سینی‌هایی زرّین [=انباشته از انواع غذاها] و جام‌هایی [از انواع نوشیدنی‌ها] گردانده می‌شود و هر آنچه دل‌ها طلب کند و دیده‌ها لذت برد برای آنان فراهم است73 و [به آنها گفته شود] در چنین نعمت‌هایی جاودانه خواهید بود.
73- در اینجا سخنی از پذیرایی‌کننده درمیان نیست و «یُطاف» فعل مجهول است، گویی مکتسبات دنیایی خودشان چنین بهره‌مندی‌هایی را به بار آورده است. اشاره به دیس‌های زرّین غذا و جام‌های نوشیدنی، در سطح درک و فهم و تمنّیات دنیایی آدمیان بیان شده است وگرنه در همین آیه تأکید شده که هر آنچه دل طلب کند و دیده از آن لذت برد فراهم است، وصف «ظروف» شاید اشاره‌ای به «ظرفیت» کسانی باشد که در وجود خویش چنین شایستگی‌هایی را پرورش داده‌اند.