25- وصف «حُورٌ عِینٌ» را که سه بار در قرآن تکرار شده [یکبار هم حور]، مفسرین و مترجمین به همان معنای مصطلح یعنی: «زنان سیمین تن و درشت چشم» گرفته‌اند که در چشم و دل اعراب تیره پوست نمادی از زیبایی رویایی محسوب می‌شود و در مقام وعده پاداش برای شایستگان بسیار کارساز بوده و همچنان هم هست؛ اما اولا این وعده‌ای یک طرفه برای مردان است، در حالی که روح قرآن بر تساوی زن و مرد در ارتباط با خدا دلالت دارد. ثانیاً مشتقات دیگر کلمه حوری مثل حواریون، محاوره، محور و... نشان می‌دهد که علاوه بر وصف سفیدی در رنگ، سپیدی و پاک دلی را هم در مورد حواریون شامل می‌شود. در کلمه محاوره [از همین ریشه] تبادل و تردد کلام، و در محور، گردش چرخ حول میله‌ای را نشان می‌دهد. به نظر می‌رسد وصف حُورٌ عِینٌ، علاوه بر معنای ظاهری، مفهوم عمیق‌تری نیز در اشاره به پاکی دل و پاک جامه بودن در زندگی را دارد که آثار آن در آخرت به خود انسان برمی‌گردد [معنای محاوره]. اتفاقاً آخرت را نیز قرآن با کلمه «حور» که بازگشتی به اصل است بیان کرده است [انشقاق 14 (84:14) - إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ- او می‌پنداشت بازگشتی نیست]. کلمه عین [در حور عین] معنای چشمه دارد، شاید در لایه‌ای عمیق‌تر بتوان گفت حور عین، چشمه جاری اعمال پاکی است که مؤمنین در زندگی دنیایی برای آینده خود حفاری کرده و جوشیدن آنرا در آخرت مشاهده می‌کنند. آیات 5 تا 9 سوره انسان (76:5) نیز به روشنی این ارتباط را توضیح می‌دهد.