وَقَالُوا مَا هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا يُهْلِكُنَا إِلَّا الدَّهْرُ وَمَا لَهُم بِذَلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ
و گفتند: جز همین زندگی دنیایی ما خبری نیست [=زنده شدن مردگان دروغ است]! می‌میریم و [نسلی بعد] زنده می‌شویم و جز [گذشت] روزگار [کسی] ما را هلاک نمی‌کند.35 آنها بر این [انکار] علمی ندارند؛ فقط گمان می‌کنند36 [که خبری پس از مرگ نیست].
35- کلمه « دَهْر» [روزگار] فقط یکبار دیگر در قرآن آمده است: انسان1- «هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُنْ شَیْئًا مَذْکُورًا».
36- مفسران «ظنّ» را به هر دو معنای گمان، و یقین گرفته‌اند، همین که شخص احتمال بدهد قیامتی در کار است، آنقدر مسئله اهمیّت و عظمت دارد که نباید احتیاط را از دست بدهد، همچنانکه اگر به احتمال یک در میلیون گمان کنیم در ظرف غذایی سَم ریخته‌اند، مطلقاً از آن نمی‌خوریم!