43- نطق کتاب و نطق چشم و گوش و پوست بدن را در قیامت در دو آیه زیر نیز ذکر کرده است: مؤمنون 62 (23:62) - «...وَلَدَیْنَا کِتَابٌ یَنْطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لا یُظْلَمُونَ»، فصلت 20 (41:20) تا 22- «حَتَّى إِذَا مَا جَاءُوهَا شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ وَأَبْصَارُهُمْ وَجُلُودُهُمْ بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ وَقَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنَا قَالُوا أَنْطَقَنَا اللهُ الَّذِی أَنْطَقَ کُلَّ شَیْءٍ وَهُوَ خَلَقَکُمْ أَوَّلَ مَرَّهٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ وَمَا کُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ یَشْهَدَ عَلَیْکُمْ سَمْعُکُمْ وَلَا أَبْصَارُکُمْ وَلا جُلُودُکُمْ وَلَکِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللهَ لا یَعْلَمُ کَثِیرًا مِمَّا تَعْمَلُونَ».

44- کار ضبط صوت و دوربین فیلم‌برداری، حفظ و نگهداری سخن یا صحنه‌ای است که از خاطره‌ها می‌رود و فراموش می‌شود. نسخه برداری از اعمال «نَسْتَنْسِخُ مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُون»، از جهاتی مشابه ابزار امروزی است. «نَسَخَ» زایل و منسوخ شدن است، اما اصل آن نقل و انتقال است. در مقام مثال، گویی کپی اصل به جایی منتقل و نگهداری می‌شود. فعل «کان» در «إِنَّا کُنَّا نَسْتَنْسِخُ مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» استمرار و همیشگی بودن کار نسخه‌برداری و استمرار عمل در طول عمر را تأکید می‌کند. مضارع آمدن افعال و حرف تأکید «اِنَّ» جدی بودن آن را نشان می‌دهد.