53- استهزاء از ریشه «هزء»، سبک شمردن، بهاء قائل نشدن و اهمیت ندادن به اشخاص یا موضوعات است که در 34 آیه قرآن از ناحیه کافران به: خدا، آیات او، آخرت، رسولان، دین، نماز، سبیل‌الله، و مؤمنین نسبت داده شده است. این کلمه را معمولاً ریشخند و مسخره کردن ترجمه می‌کنند، اما ریشخند لفظی است که از نوعی نگاه و ارزیابی اشخاص نسبت به دیگران یا باورهای آنها ناشی و موجب خوار شمردن و بی‌اعتنایی نسبت به آن می‌گردد. ریشخند و تمسخر دیگران امری عادی است، ولی موضوعاتی مثل: خدا و آیات و آخرت را بیشتر انکار می‌کنند و سبک می‌شمارند.

54- «یُسْتَعْتَبُون» از ریشه «عُتْبی» [رضایت]، رضایت طلبیدن از خدا یا کسی است که به او ظلم شده است. در دنیا چنین امری ممکن و ممدوح است، اما آخرت دارِ جزاست نه دارِ عمل. ر ک به: فصلت 24 (41:24) ، نحل 84 (16:84) و روم 57 (30:57) . این کلمه با معذرت خواهی متفاوت است: روم 57- «فَیَوْمَئِذٍ لا یَنْفَعُ الَّذِینَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلا هُمْ یُسْتَعْتَبُون».