وَيْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ
وای بر هر [شخص] بسیار واژگونه تنگ نظر؛13
13- «أَفَّاک» مبالغه «اِفک»، شدّت آن را می‌رساند. افک به گفته اهل لغت، نوعی واژگونگی و زیر و رو شدن اندیشه و عمل و جایگزینی باطل در مقام حق است. دروغ را نیز از همین روی افک می‌گویند که واقعیت را وارونه جلوه می‌دهد. اما ترجمه افاک به دروغگو یا دروغ پرداز وافی به مقصود به نظر نمی‌رسد. این وصفی است برای شخصیت کسانی که عوضی می‌بینند و 180 درجه وارونه رفتار می‌کنند.
اما واژه «اثم» مقابل واژه «بِرّ» [وسعت نظر و گشادگی شخصیت در همه ابعاد انسانی] نشانگر انسان‌های خودخواه، تنگ‌بین و دنیاپرست است. عنوان گناه برای کلمات: اثم، جرم، ذنب و ... معادل رسایی نمی‌باشد.