وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ

و آنگاه که [در روز قیامت] مردم گِرد آیند، [نه تنها یاوری و شفاعتی از این معبود‌ها ساخته نیست، بلکه] دشمنان آنها خواهند بود و [مشروعیت و تأثیر] عبادت‌شان را انکار می‌کنند.9

9- مخالفت و بیزاری اولیایی که برای رفع حوایج مردم خوانده می‌شوند، را از کسانی که آنها را می‌خواندند، در این آیات نیز می‌توان دید: مریم 81 (19:81) و 82- «وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللهِ آلِهَهً لِیَکُونُوا لَهُمْ عِزًّا کَلاَّ سَیَکْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَیَکُونُونَ عَلَیْهِمْ ضِدًّا»، فاطر 14 (35:14) - «...وَیَوْمَ الْقِیَامَهِ یَکْفُرُونَ بِشِرْکِکُمْ وَلا یُنَبِّئُکَ مِثْلُ خَبِیر»، یونس 29 (10:29) - «فَکَفَى بِاللهِ شَهِیدًا بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ إِنْ کُنَّا عَنْ عِبَادَتِکُمْ لَغَافِلِین».