أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ كَمَن زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُم
پس [با این عبرتها] آیا آن [پیامبری] که بر دلیل روشنی از پروردگارش تکیه کرده، همچون کسی است که رفتار زشتش به نظرش خوب جلوه کرده و [به جای پیروی از حق] از تمایلات خویش پیروی میکند.24
24- «هَوی» مقابل «هُدی» است. مخالفت با هدایت الهی، ترجیح تشخیص خود و تمایلات نفسانی میباشد.