فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ

پس اگر [به فرمان مقابله با دشمنان] پشت کردید، آیا [غیر از این] انتظار می‌رود40 که در زمین [=شهر و دیارتان؛ با بی‌مسئولیتی در قبال مردم] تباهی کنید41 و پیوند خویشانتان را [با ترک حمایت از آنها] ببُرید؟42

40- فعل «عَسَیْ» دلالت بر امیدواری و انتظاری مثبت یا منفی می‌کند، مثل: چه بسا، شاید، ممکن است، امیدورام. این فعل 28 بار در قرآن تکرار شده. فعل «عَسَیْتُمْ» در بقره 246 (2:246) نیز آمده است که همچون این سوره دلالت بر پیش‌بینی و انتظاری ناخوشایند و منفی می‌کند.

41- منظور از فساد، ضد صلاح است. مصلحت جامعه در مقابله با متجاوزان است و فساد در زمین جز ذلّت و اسارت و عقب‌افتادگی در پی ندارد.

42- جوامع قبیله‌ای باستان معمولا جدّ مشترکی داشتند و با یکدیگر خویشاوند محسوب می‌شدند. بنابراین مسئله «قطع رحم» یا «صله رحم» که در نظام قبیله‌ای عامل ارتباط و انسجام عشایر و اقوام گذشته به شمار می‌آمد، در جوامع مدرن و متکثر میلیونی این روزگار، متحول و با عوامل دیگری ترکیب و تقویت شده است. در مورد قطع رحم رک به بقره 27 (2:27) و رعد 25 (13:25) .