52- مفسرین و مترجمین، تا جایی که نگارنده بررسی کرده، جمله: «لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ» را غلبه دادن، پیروز کردن و چیره ساختن اسلام بر سایر ادیان و آیین‌ها معنا کرده‌اند که بعضاً تعبیر خشنی از آن می‌شود. اما نه در عالم واقع، یهودیت و مسیحیت و سایر آیین‌ها برافتاده‌اند و نه چنین تعبیری با روح قرآن، که 16 بار بر مصدق بودنش نسبت به توارت و انجیل، و حتی نگهبان [مهیمن] بودن آنها تأیید کرده سازگار است. اما در فعل «لِیظْهِرَهُ»، ظَهرْ به معنای پشت است، پشتیبانی و یاری را «مظاهره» و پشتیبان را «ظهیر» می‌نامند. کلمه «ظهور» نیز از همین ریشه است که آشکار شدن، بروز و برتری یافتن و بالا آمدن را می‌رساند و «ظاهر» نیز از نام‌های نیکوی خداست [هوالاول والاخر والظاهر والباطن].
با توجه به این مقدمات، به نظر می‌رسد جمله: «لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ»، معنای پشتیبانی پروردگار برای آشکار ساختن، کمال بخشیدن، و برتری دادن اسلام بر سایر آیین‌ها در رهبری بندگان به توحید و تسلیم واقعی باشد، نه غلبه با زور شمشیر.