إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا
بی‌تردید ما تو را [به عنوان] شاهدی17 [=الگویی برای مشاهده دیگران] و بشارت دهنده [به نیکان] و هشدار دهنده [به تبه‌کاران از عواقب اعمالشان] فرستاده‌ایم.
17- «شاهد» بودن پیامبر بر اُمت، نه به معنای حاضر و ناظر بودنش بر احوالات معاصرین و آیندگان و اطلاع از اعمال آنهاست، آنطور که برخی برخلاف مسلّمات توحیدی قرآن می‌پندارند، بلکه حضورش در صحنه مسئولیت‌ها و الگو و اسوه بودنش برای «مشاهده» پیروان بود. او در واقع مثال و مدل مکتب بود، نه متولّی مستبد و مجری تعزیرات شرعی!