إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا

بی‌گمان کسانی که اموال یتیمان را ستمگرانه می‌خورند، جز این نیست که آتشی در بطن‌های خود می‌برند و به زودی در آتشی شعله‌ور درآیند. 22

22- بدیهی است هرآنچه می‌خوریم به بطن (شکم) خود می‌بریم، ذکر اضافی کلمه بطن در «إِنَّمَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ نَارًا»، آنهم با حرف اضافه «فِی» و جمع «بُطُون»، معنایی بیش از خوردن و مصرف کردن دارد. چنین توصیفی دلالت بر ذخیره ساختن عوامل سرطان زا از آتشی ویژه می‌کند که در بطن و اعماق وجود آدمی لانه می‌کند و در آینده آخرت شعله‌ور می‌گردد.
آیه 174 سوره بقره (2:174) نیز عیناً همین تعبیر را درباره مبلغان مذهبی که به رعایت عوام و قدرت حاکم از بیان انتقاد به انحرافات خودداری و عملاً دین‌فروشی می‌کنند، به کار برده است: «إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللهُ مِنَ الْکِتَابِ وَیَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِیلاً أُولَئِکَ مَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ...».