وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ الـلَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَن تَنكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَن تَقُومُوا لِلْيَتَامَى بِالْقِسْطِ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا
و [ای پیامبر] از تو درباره زنان [=ازدواج با دختران یتیم] فتوا می‌خواهند. 279 بگو: خدا در مورد آنها [که مطابق میلتان است] به شما فتوا می‌دهد و [نیز در موضوعاتی که بی‌توجه هستید، مثل] آنچه در این کتاب درباره زنان یتیمی که حقوق مقرّر شده برای آنان را [از مهر و میراث و مایملک] به آنها نمی‌دهید و [با این حال] دلتان می‌خواهد با آنان ازدواج کنید! [فتوا خواهد داد] و [نیز درباره حقوق] کودکان به ضعف کشیده شده [تحت فشار و اجبار] و این [مسئولیت] را که برای حقوق یتیمان [باید] به عدالت برخیزید [فتوا خواهم داد]، و هر کار خوبی بکنید مسلماً خدا از آن آگاه است.
279- فتوا، نظرخواهی برای بیان حکم از صاحب نظر است که می‌تواند در مسائل دینی باشد، یا موضوعات مهم غیر از آن. در آیه 76 همین سوره (4:76) نیز از استفتای دیگر مردم درباره ارث بردن از کلاله (خواهر و برادر و رده بعدی) یاد شده است. فعل «یَسْئَلُونَکَ» نیز 15 بار در قرآن تکرار شده است. سؤالات مستمر مردم، نوع علایق و توجّهات آنها و سؤال هر گروهی از مردم میزان درک و حساسیت آنها را نشان می‌دهد.