الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَن يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا

همان کسانی که همواره منتظر [حوادث بدی برای] شما هستند. 306 پس اگر از جانب خدا فتحی نصیب شما گردد، گویند: مگر ما با شما نبودیم؟ [که نصیبی از غنیمت ببریم]، و اگر برای کافران نصیبی باشد، [به آنها] گویند: مگر ما مواظب شما نبودیم 307 [=هوای شما را نداشتیم] و شما را از [گزند] مؤمنین مانع نشدیم!؟ خداوند در روز رستاخیز میان شما حکم خواهد کرد و خدا هرگز راهی برای [تسلط] کافران بر مؤمنین قرار نداده است 308 [مگر خودشان مؤمن واقعی نباشند].

306- «یَتَرَبَّصُونَ» از ریشه «رَبْص» (انتظار)، با «یَنْتَظِرُون» و «یَتَرَقِّبُون» (مراقب بودن) از نظر معنایی نزدیک است؛ با این تفاوت که در انتظار عمدتاً آینده‌ای روشن به همراه امید مورد نظر است و در تَرَبَّص نوعی بدخواهی یا آینده سخت و تیره. مثل سه یا چهار ماه انتظار زنان مطلّقه یا بیوه (بقره 226 (2:226) ، 228 (2:228) و 234 (2:234) ). مشتقات این کلمه 17 بار و هموراه در باب تفعّل در قرآن آمده است. چشم انتظاری به حوادث بد؛ «رَیْبَ الْمَنُونِ» (مرگ- طور 30 (52:30) ) و «الدَّوَائِرَ» (سختی‌های روزگار- توبه 98 (9:98) ).

307- «نَسْتَحْوِذْ» از ریشه «حوذ» (راندن سریع و احاطه)، دور و بر کسی بودن و احاطه داشتن بر او را می‌رساند. همچنانکه شیطان بر کسانی احاطه می‌یابد. ظاهراً منظور این است که ما هوای شما را داشتیم و مراقبتان بودیم.

308- این بیان دیگری است از آیه 139 سوره آل‌عمران (3:139) : «...وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ». اگر امروز می‌بینیم که بسیاری از کشورهای غیرمسلمان و حتی ناباور به خدا و دین، در بسیاری از زمینه‌های نظامی، صنعتی، علمی، اقتصادی و... بر کشورهای اسلامی برتری پیدا کرده‌اند، رمز آن را باید در دو عامل جستجو کرد: 1- دوری مسلمانان از کتاب خدا و سنّت رسول، 2- پیشی گرفتن کسانی که در چشم بسیاری از مسلمانان کافر و بی‌دین می‌آیند، در اخلاق، انسانیت، رعایت حقوق زنان و اقلیت‌ها، عدالت نسبی اجتماعی، آزادی، امنیت و بسیاری از ارزش‌های دینی از جوامع اسلامی با دولت‌های عمدتاً وابسته و مستبد و مفسد. این فراز از آخرین وصایای امام علی(ع) در آستانه شهادت می‌باشد که: «خدا را، خدا را (در نظر داشته باشید) و مبادا در عمل به قرآن دیگران از شما پیشی بگیرند» (وَ اللّهَ اللّهَ فِى الْقُرْآنِ، لایَسْبِقْکُمْ بِالْعَمَلِ بِهِ غَیْرُکُمْ- نامه 47 نهج‌البلاغه).