وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِن شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا

و [نیز به خاطر این] سخنشان که [با طعنه و تمسخر] گفتند: ما مسیح، پسر مریم [به اصطلاح] پیامبر خدا را کشتیم! و [حال آنکه] نه او را کشتند و نه به دار زدند، 339 بلکه [این امر] بر آنان مشتبه شد، و کسانی که در مورد او اختلاف کردند، از حقیقت آن [واقعه] در شک‌اند، 340 هیچ اطلاعی از آن، جز پیروی از ظنّ و گمان ندارند، و به یقین او را نکشتند.