361- جمله «یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِی دِینِکُمْ» علاوه بر این آیه، در مائده 77 (5:77) نیز آمده است. غلّو، نوعی گزافه‌گویی و تجاوز از حدّ می‌باشد که آفت احساسات دینی محسوب می‌گردد. از جمله، پسر خدا نامیدن عیسی که شرک مسلّم است. این آفت البته انحصار به مسیحیان ندارد، بلکه مسلمانان بسیاری را نیز با شخص‌پرستی‌ها و گزافه‌گویی‌ها به اختلاف و تفرقه و دوری از توحید مبتلا ساخته است.
پسرِ خدا نامیدن عیسی مسیح در انجیل، همچون عبد خدا خواندن پیامبر اسلام در قرآن است، پسران در گذشته تابع مطلق پدران، و بندگان مطیع مطلق اربابان خود بودند. همچنانکه قرآن همه بندگان را به عبادت و عبد خدا شدن فرا می‌خواند، در انجیل نیز همه مسیحیان به پسر خدا شدن دعوت گشته‌اند (انجیل متی، باب 5، شماره‌های 44 و 45 و شماره سیمان 8 و 9).

362- کلمه از ریشه «کَلمْ»، در اصل به معنای «تأثیر» است. به زخم ناشی از شمشیر و نیزه، کَلْمْ، و به آنچه با چشم یا گوش درک می‌شود و در شنونده «تأثیر» می‌گذارد، کلام می‌گویند. قرآن حضرت عیسی را کلمه خدا (کلمه من الله) نامیده است (آل‌عمران 39 (3:39) و 45 (3:45) ، نساء 171 (4:171) )، که مادرش مریم(س) تحت تأثیر القای فرشته‌ای حامله شد و تأثیری عظیم در تاریخ گذاشت. خداوند ابراهیم(ع) را نیز با «کلماتی» مبتلا ساخت. کلمات خدا همان قوانین و نظامات «مؤثری» است که خداوند در جهان مقدّر فرموده و نیز کلماتی که آدم از پروردگارش دریافت، شناخت حقایقی از هدایت پس از توبه بود.
کلماتی که ما به زبان می‌آوریم، به اراده مغزی ما پدید می‌آیند. کلمات ما وجود خارجی ندارند و تنها ارتعاشی را در امواج صوتی موجب می‌شوند، اما کلمات خدا، آفریده‌های او هستند که به محض اراده، با فرمانِ باش، موجود می‌شوند (بقره 117 (2:117) و 7 آیه دیگر). اگر جنگل‌ها قلم و دریاها مرکب شوند، از نوشتن کلمات خدا باز می‌مانند (کهف 109 (18:109) و لقمان 27 (31:27) ).

363- موضوع تثلیث (پدر، پسر و روح ‌القدس) علاوه بر این آیه، در آیه 73 سوره مائده (5:73) (لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللهَ ثَالِثُ ثَلَاثَهٍ...) نیز آمده است؛ تجزیه کردن خدای واحد به سه اصل و مشارکت دادن او با بندگانش، از نظر قرآنی شرکی است آشکار. سوره ناس در قرآن هر سه بُعد ربوبیّت، ملوکیت و الوهیّت را به خدای یکتا نسبت داده است. مسئله تثلیث از بدعت‌هایی است که در قرون بعدی به باورهای مسیحیان افزوده شده است، در سخنان عیسی مسیح(ع) و انجیل نخستین و در انجیل فعلی چنین اصلی وجود ندارد.