وَإِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ وَآتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَارًا فَلَا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئًا أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا
و اگر [هم، باهم نساختید و سرانجام] تصمیم گرفتید همسر دیگری را جایگزین همسری کنید و [به فرض] اگر مالی هنگفت هم [به عنوان مهریه یا هدیه] به هر یک از آنان داده باشید، 53 پس [کوچکترین] چیزی از آن را باز نستانید. آیا [می‌خواهید] آن را با بهتان و خودخواهی تنگ‌نظرانه پس بگیرید؟ 54
53- «قِنطَار» مال زیاد است و پُل را نیز قنطره می‌گویند. از آنجایی که پل وسیله عبور از رودخانه است، به مال و ثروتِ سرشار نیز که شخص را از موانع و مصیبت‌ها عبور می‌دهد و به اصطلاح چرخ زندگی را به راه می‌اندازد، قناطیر می‌گفتند. به زبان امروزی بسته‌های قطارشده اسکناس و صفرهای ردیف شده مقابل موجودی حساب‌های بانکی.
54- اغلب مترجمین، واژه «اثم» را معادل گناه گرفته‌اند. ذنب، جور و جرم و... را هم گناه ترجمه می‌کنند، در حالیکه هر کدام از این واژه‌ها معنای ویژه خود را دارند. واژه «اثم» مقابل واژه «بِرّ» می‌باشد. بِرّ، دلالت بر همه جانبه بودن نیکی و تعمیم آن و وسعت نظر می‌کند و «اثم» کاملا برعکس است و دلالت بر تنگ‌نظری، خودخواهی و محدودیت دید آدمی دارد.