77- در نیمه اول آیه، به سلامت مناسبات مالی و سود مورد رضایت طرفین توصیه می‌کند و در نیمه دوم، به منفعت‌طلبی شخصی منجر به صدمه جانی به دیگران، یا اختلافاتی که به زد و خورد خونین منجر می‌شود هشدار می‌دهد. «تَقْتُلُواْ أَنفُسَکُم» الزاماً کُشتن نیست، بلکه بروز اختلافاتی است که قتل در آن امکان‌پذیر می‌باشد. همچنانکه قرآن بروز اختلاف و درگیری میان دو گروه مسلمان را در آیه 9 سوره حجرات (49:9) قتل نامیده است: «وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی...».
در لغت نامه «المنجد»، آمیختن شراب با آب، برای گرفتن تیزی و تندی آن را «قتل الخمر» نامیده است، کاستن از گرسنگی با مختصر طعام را هم «قتل الجوع»، کم کردن سرما را «قتل البرد»، کاستن تشنگی را «قتل غلیله» و بالاخره احاطه علمی به چیزی را «قَتَل الشئ خُبراً» و بسیار دانای کارکشته‌ای که بر جهل غلبه کرده، «المُقَتَّل» می‌نامند.
درضمن در آیه 5 همین سوره از سپردن مال، که سرمایه رشد و توسعه اقتصادی جامعه می‌باشد، به بی‌خِردان، در آیه 188 سوره بقره (2:188) از سرازیر کردن سرمایه‌ها به سفره حاکمان (اربابان زر و زور و تزویر) و نیز در آیه 7 سوره حشر (59:7) به پرهیز از گردش انحصاری مال میان سرمایه‌داران هشدار داده است.