أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلَالَةَ وَيُرِيدُونَ أَن تَضِلُّوا السَّبِيلَ

آیا به کسانی [از علمای دینی یهود] که نصیبی از کتاب داده شده‌اند 110 توجه نکرده‌ای [که چگونه دانسته] خریدار گمراهی‌اند و می‌خواهند شما [هم مثل خودشان] گمراه شوید؟

110- جمله «أُوْتُواْ نَصِیبًا مِّنَ الْکِتَاب» علاوه بر این آیه، در آیه 23 سوره آل‌عمران (3:23) و آیه 51 همین سوره (4:51) درباره سطحی نگرانی از علمای یهود، که مغرور به مختصر اطلاعاتِ کسب شده از ظواهر تورات بودند، آمده است. «نَصِیبًا مِّنَ الْکِتَاب» دلالت بر جزء‌نگری آنها نسبت به کتاب دینی خود و غفلت از روح و اصول کلی آن می‌کند. تغییر ظاهری موضوع آیات از احسان و انفاق و اجتناب از مستی و آلودگی‌های جسمی به دشمنی‌های اهل کتاب (یهود)، و گشودن فصلی تازه (آیات 44 تا 58) در وصف انحرافات، به خصوص متولیان دینی آنان، آفت بیرونی ایمان را پس از آفات درونی نشان می‌دهد. همانان که سرمایه دین را خرج دنیا می‌کنند و خریدار گمراهی به بهای هدایت می‌شوند.