وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلًّا ظَلِيلًا

و [اما] کسانی را که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، به زودی در باغ‌هایی [خرّم] وارد می‌کنیم که از زیر آن نهرها جاری است 139 و در آن تا ابد جاودان خواهند ماند. برای آنها در بهشت همسرانی پاک است 140 و آنها را در سایه‌ای گسترده درآوریم. 141

139- ر ک به پاورقی 34 همین سوره (4:13) .

140- «ازواج» به همسران (زن یا شوهر) گفته می‌شود. در این آیه به جای وصف زیبایی یا قد و قامت، که ظاهری و جسمی هستند، به طهارت نفسانی، که اختیاری و پرورشی است، اشاره کرده است. مشابه این وصف در بقره 25 (2:25) و آل‌عمران 15 (3:15) آمده است.

141- «ظِل» همان سایه است، اما به صورت مجازی به چیزهایی نیز که همچون چتر انسان را فرا می‌گیرد، گفته می‌شود، مثل سایه ابر (بقره 57 (2:57) و 210 (2:210) ، اعراف 160 (7:160) )، سایه داغ دود آتش (واقعه 43 (56:43) )، سایه امواج متراکم دریا (لقمان 32 (31:32) ) و سایه رحمت ربوبی در قیامت (واقعه 30 (56:30) ، نساء 57 (4:57) ، رعد 35 (13:35) ، یس 56 (36:56) ، مرسلات 41 (77:30) ). اعمال نیک و بد آدمی نیز همچون چتری او را فرا گرفته و در روز قیامت در سایه سوزنده یا سرورآور آن قرار خواهد گرفت (مرسلات 30 (77:30) ). در ضمن ظلیل (سایه) با ظلم همریشه‌اند و در قیامت ظالمین در ظِلِّ اعمال خود خواهند بود.