فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جَاءُوكَ يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا إِحْسَانًا وَتَوْفِيقًا
پس چگونه است [این دوگانگی شخصیتی] که وقتی به سبب اعمالشان به مصیبتی گرفتار آیند، آنگاه نزد تو می‌آیند و به خدا سوگند یاد می‌کنند که ما جز خیرخواهی و توفیق [در حل اختلاف] قصدی نداشتیم! 152
152- به فرض هم چنین بوده باشد، از این حقیقت غافلند که به رسمیت شناختن طاغوت، از میان بردن مرزبندی حق و باطل و لوث شدن ارزش‌های خدایی است.