أُولَئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِي أَنفُسِهِمْ قَـوْلًا بَلِيغًا

اینان کسانی‌اند که [به زعم پنهان کاری‌هاشان] خدا آنچه در دل [پنهان می]دارند [به خوبی] می‌داند، پس از [اعتراض به] آنها درگذر 153 و پندشان ده و با سخنی رسا که در جانشان بنشیند، برای آنان [به سودشان] سخن بگو. 154

153- اِعراض روی گرداندن از اشخاص است، اما وقتی با حرف اضافه «عن» می‌آید (فَأَعْرِضْ عَنْهُم)، معنای معترض نشدن و رها کردن شخص به حال خود است. همچنانکه در آیه 95 سوره توبه (9:95) آمده است: «منافقان، هنگامی که از جهاد برگشتید شما را سوگند می‌دهند تا از آنان «اِعراض» کنید، شما نیز اعراض کنید...» (سَیَحْلِفُونَ بِاللهِ لَکُمْ إِذَا انْقَلَبْتُمْ إِلَیْهِمْ لِتُعْرِضُوا عَنْهُمْ فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ). اعراض کردن در این موارد، ترک مذمّت و انتقاد از آنهاست.

154- این همان عالی‌ترین شیوه اخلاقی برای تأثیرگذاری بر مخالفین و ایجاد تحول عمیق و تحریک وجدان خفته آنان است. این شیوه را می‌توان در سوره‌ها و آیاتی دیگر یافت. از جمله: فصلت 33 (41:33) تا 36، نحل 125 (16:125) ، رعد 22 (13:22) ، قصص 54 (28:54) و عنکبوت 46 (29:46) .