أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ
مگر ما در آفرینش نخستین درماندیم22 [که از تکرار آن عاجز باشیم؟ خیر] بلکه آنها از [امکان] آفرینش جدید در پردهای از ابهامند؟23
22- «أَفَعَیِینَا» از «عَیّ» [عجز]، نفی ناتوانی آفریدگار از بازآفرینی هستی و رستاخیز مردگان است. این عدم ناتوانی را در احقاف 33 (46:33) نیز بیان کرده است «أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّ اللهَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَمْ یَعْیَ بِخَلْقِهِنَّ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ یُحْیِیَ الْمَوْتَى...».
23- «لَبسْ» از کلمه لباس یعنی پوشش است، گویی عقل و خرد آنها در شک و تردیدی ناشی از فرهنگ خرافی پوشانده شده بود.