25- یمین و شمال [یا میمنه و مشئمه] بیش از جهات چپ و راست، کارهای خوب و بد را تداعی می‌کند و این دو گیرنده، هر نیک و بدی را ثبت و ضبط می‌کنند.

26- «تَلَقّیِ» یک مطلب درک و فهم آن است. گفته می‌شود من از سخن شما چنین تلقّی و برداشت کردم. در قرآن آمده است: «فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِمَات...» [آدم کلماتی را از پروردگارش دریافت کرد- بقره 37 (2:37) ]. اسم فاعل تلقی، مُتَلَقی است. «مُتَلَقِّیَان» دو گیرنده و دریافت کننده در نفس انسانند که نیک و بد رفتاری ما را ثبت و ضبط می‌کنند. اما صفت مشبهه «قَعِید» از ریشه «قَعَدَ»، قعود [نشستن] است که همچون محافظ و نگهبان مراقب است.
درک اکثر مسلمانان از این آیه، وجود دو فرشته بر شانه‌های راست و چپ برای نوشتن گفتار و کردار بندگان است و اهل تسنّن پس از تمام شدن نمازهای یومیه با گرداندن سر به طرف شانه‌های راست و چپ، سلامی به آن دو فرشته می‌کنند. صرف‌نظر از این تلقی، اگر این اشاره را استعاره و مجازی در قالب تمثیل بشماریم، با دریافت‌های علمی به سادگی درمی‌یابیم که مغز ما دائماً دریافت‌های چشم و گوش را از چپ و راست دریافت و در حافظه شگفت‌آور خود بایگانی می‌کند. نه تنها مغز، بلکه بایگانی سلولی نیز حیرت‌آور است. رادار و دوربین‌های محافظت کننده مراکز امنیتی و مسکونی نیز مثال قابل مقایسه‌ای با نظام مراقبت بر اعمال آدمی است.