وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ذَلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ

و در صُور دمیده می‌شود،31 این است همان روز بیم داده شده،32

31- پیدایش جهان هستی از نظر علم کیهان‌شناسی، از لحظه انفجار بزرگ [Big Bang] عیناً از شکلی شیپور مانند تبعیت کرده است که تصویر آن در کتاب‌های علمی قابل مشاهده است. در زبان عربی به شیپور «صور» می‌گویند و در تورات و انجیل و نقاشی‌ها و مجسمه‌های یهودیان و مسیحیان از شیپورِ دمیدن در حیات، نشانه‌های فراوانی می‌توان یافت. پروردگار عالم برای فهم مردمان، از این وسیله که برای احضار و جمع کردن سربازان استفاده می‌شود، برای تفهیم دمیدن حیات و حشر نهایی مثال زده است. صور در واقع نشانی از «صورت»های عالم هستی می‌باشد که به اراده خدا شکل گرفته است. یکی از نام‌های نیکوی خدا «مصوّر» است که اشاره به بی‌نهایت صورتی دارد که آفریده است. دمیدن در صُور نیز همان آفرینش مجدد صورت‌های هستی، از ذره تا کهکشان است [والله اعلم].

32- «وَعِید» از «وَعَدَ»، وعده، قول و قراری است که در خیر و شرّ به کار می‌رود. اما «وَعِید» [در باب تفعیل] که شش بار در قرآن تکرار شده، همواره در بیم دادن از عوارض عذاب‌آور است که چهار مورد آن در این سوره آمده است: آیات 14، 20، 28 و 45.