قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُم بِالْوَعِيدِ
[خداوند] گوید: نزد من ستیزه مکنید44 [=دیگری را مقصر ندانید] که من پیشتر به شما بیم داده بودم.
44- در عداوت، دشمنی قلبی غلبه دارد، و در خصومت، دشمنی لفظی. این سخن را میتوان از 18 موردی که مشتقات کلمه خصم در قرآن آمده است به روشنی دریافت کرد. در واقع خصومت، جدال لفظی و دعوای زبانی برای مقصر شمردن دیگری است. بگومگو و مخامصه دوزخیان، در فرافکنی و مقصّر شناختن دیگری، به دفعات در قرآن آمده است [از جمله: زمر 31 (39:31) و شعراء 96 (26:96) تا 101]. آیات مفصلی از سوره «ص» نیز به این موضوع اختصاص یافته که به این هشدار ختم میشود: «إِنَّ ذَلِکَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّار» [ص 64 (38:64) ] این بگو مگوی دوزخیان حقیقتی جدّی است.