وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ

و [در آن روز] بهشت بی هیچ فاصله‌ای به نزدیک پرهیزکاران آورده شود.48

48- «أُزْلِفَتْ» فعل مجهول از زَلَفَ [نزدیک شدن و تقرّب] است. تصوّر چنین است که بهشت مکانی است که شایستگان به آن وارد می‌شوند، اما علاوه بر این آیه، آیات دیگری از قرآن نیز مفهوم تازه‌ای از این امر را آشکار می‌سازند و از نزدیکی و دوری محیط یا حالت بهشتی سخن می‌گویند: شعراء 90 (26:90) و 91- «وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّهُ لِلْمُتَّقِینَ وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِلْغَاوِینَ» ؛ تکویر 13 (81:13) - «وَإِذَا الْجَنَّهُ أُزْلِفَت».