فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُـولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ
پس [با توجه به مشیّت خدا در اختیار و مهلت به بندگان] بر آنچه [منکران] میگویند شکیبا باش61 و [با نگاهی فراتر از دنیا] پروردگارت را پیش از برآمدن آفتاب و پیش از فروشدن [آن] تسبیح کن.62
61- 19 بار در قرآن فرمان «صبر» به پیامبر در برابر سختیهای رسالت و گفتار و کردار منکران آمده است. به دنبال فرمان صبر، سبک نشدن در برابر آنهایی که باوری یقینی به آخرت ندارند و به دنیا و بهرهمندیها و رقابتهای آن دلخوشند توصیه شده است [روم 60 (30:60) ]. گویی گفتار و کردار توهینآمیز و تهاجمی آنها طوفانی به پا میکند که پیامبر و پیروان او باید استواری و ثبات قدم نشان دهند.
62- تسبیح پروردگار قبل از طلوع، و قبل از غروب خورشید [مدت روشنایی روز] را، هم میتوان اشارهای به تلاش و تکاپوی مثبت در طول روز دانست، و هم نوعی هماهنگی با آمد و رفت خورشید، که بیانگر تناوب ظهور و افول حق و باطل در جوامع است. در همین زمینه میتوان به آیه 130 سوره طه (20:130) مراجعه کرد: «فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آنَاءِ اللَّیْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّکَ تَرْضَى».