وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ
و [نیز] پاسی از شب را، و در پی سجده‌ها [نیز] او را تسبیح کن.63
63- «ادبار السجود» را برخی نافله‌های مستحب بعد از نماز مغرب گفته‌اند، اما سجود نهایت تسلیم و اطاعت است و تسبیح عملی، اصلاح و پاک‌سازی عیب و نقصی فردی یا اجتماعی، به تناسب نیاز زمانه. پس در پی هر تسلیم و تقربی باید به تسبیح عملی پرداخت. ایمان و عمل همچون پای چپ و راست در تداوم هم پیش می‌روند.