نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُـولُونَ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ
ما به آنچه [از شرک و کفر] می‌گویند داناتریم،69 تو نیز تحمیل‌کننده70 [ایمان] بر آنها نیستی، پس [تنها]، آن کس را که از بیم‌دادن‌های من می‌ترسد، به وسیله قرآن یادآوری کن.
69- اگر در این آیه به جای «هُوَ أَعْلَمُ»، گفته می‌شد «هو یعلم»، تنها بر علم خدا بر آنها دلالت می‌کرد، اما «أَعْلَم» صفت تفصیلی است؛ یعنی خدا بهتر از شما بر اعمال و گفتار آنها آگاه است و نیازی ندارد کسی بر آنها نظارت داشته باشد. در محاورات عادی نیز وقتی به کسی می‌گوییم: من خودم بهتر می‌دانم، مخاطب می‌فهمد که دوست نداریم در کار ما دخالت کند!
70- جبار نبودن پیامبر، نفی تحمیل اجباری دین و تأکیدی است بر «لا اکراه فی الدین».