بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَـمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَّرِيجٍ
[اینها بهانه است] واقعیت این است که آنها حق را [چون برایشان عرضه شد، در همان برخورد نخست، به خاطر تعصّب و تکبّر] انکار کردند، در نتیجه در وضعیتی سردرگم قرار گرفتهاند.5
5- مشتقات کلمه «مَارِج» پنج بار در قرآن تکرار شده است، دو بار به معنای درهم شدن دو جریان آب «مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَان»، 2 بار «مرجان» [مروارید کوچک]، و یکبار نیز در وصف تردید و آشفتگی فکری «...جَاءَهُمْ فَهُمْ فِی أَمْرٍ مَرِیج».
پنج آیه ابتدای این سوره، مقدمه آن را با سوگند به قرآن در حقانیّت وعده قیامت و انکار و استعجاب منکران از رستاخیز و زنده شدن بعدی مردگان تشکیل میدهد. از آیه 6 تا 11 آیات تکوینی را در: طبقات هفتگانه جوّ محافظ زمین، مفروش و مهیا شدن زمین برای پیدایش حیات و انسان، ثبات بخشیدن به پوسته جامد روی طبقات مذاب، رویش انواع گیاهان، نزول باران پر برکت و پیدایش مراتع و باغها، مزارع انواع دانهها و درختان بلند خرما [چهار بخش هرم غذایی: غلات، سبزیجات و میوهها، لبنیات و گوشتها، مواد چرب و شیرین]. این بخش از «آیات تکوینی» را با جمله «...وَأَحْیَیْنَا بِهِ بَلْدَهً مَیْتًا کَذَلِکَ الْخُرُوجُ» در تبیین مقدمه سوره [آیات تشریعی- قرآن] درباره قیامت و رستاخیز ختم میکند.