وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ
و از آسمان آبی پر برکت فرو فرستادیم14 که به لطف آن، باغ‌هایی و [مزارعی از] دانه‌های دروکردنی رویاندیم.15
14- برکت به هر خیر و فایده‌ای که دوام و پیوستگی و رشد و افزایش داشته باشد گفته می‌شود و مبارک چیزی است که در آن فایده همیشگی باشد. خیر و خوبی‌های اشخاص و زیبایی‌های دنیا موقت و فانی و نعمات خدا باقی است. مصادیق برکت بی‌شمار است و باران از آشکارترین آنهاست.
15- «حَصِید» از «حَصَدَ» [درو کردن]، به آنچه در پاییز درو می‌شود مثل گندم و جو گفته می‌شود. اقوام ستمگر تاریخ نیز در پاییز عمرشان با داس عذاب درو شدند.